เสริมสุขได้นำหลักเกณฑ์การประเมินการใช้น้ำ (Water Footprint) มาปรับใช้ โดยมีการศึกษาวิเคราะห์และประเมินการใช้น้ำตลอด วัฏจักรผลิตภัณฑ์ ตามมาตรฐานสากล ซึ่งพิจารณาผลกระทบจากการใช้น้ำ การขาดแคลนน้ำ และคุณภาพน้ำทิ้งที่คืนสู่แหล่งน้ำธรรมชาติ เพื่อให้เกิดการ
ใช้น้ำอย่างคุ้มค่าและมีประสิทธิภาพ ลดการใช้น้ำในกระบวนการผลิต พร้อม
ควบคุมคุณภาพน้ำทิ้งที่ปล่อยออกจาก โรงงาน โดยในปี 2566 เสริมสุขได้รับการรับรอง Water Footprint Certificate สำหรับผลิตภัณฑ์น้ำดื่มคริสตัล

เสริมสุขมีนโยบายและแผนในการบริหารจัดการน้ำและอนุรักษ์แหล่งน้ำ พร้อมทั้งติดตามและประเมินการเปลี่ยนแปลงของปริมาณน้ำที่สามารถใช้ได้
ในระดับท้องถิ่น เพื่อวางแผนการใช้น้ำอย่างเหมาะสมและสอดคล้องกับกระบวนการผลิต
ของเสริมสุขและความต้องการของท้องถิ่น ผ่านการวิเคราะห์สถานการณ์ (Scenario Analysis) และการประเมินผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากการ เปลี่ยนแปลงของปริมาณหรือคุณภาพน้ำ

วัตถุประสงค์ของการประเมินความยั่งยืนและความเสี่ยงเรื่องน้ำ ซึ่งเป็นวัตถุดิบ หลักสำคัญในการผลิตของเสริมสุข คือการประเมินปริมาณความต้องการใช้น้ำ การขาดแคลนน้ำ และการเสื่อมคุณภาพของน้ำทั้งทางตรงและทางอ้อม รวมถึงการประเมินความเสี่ยงเกี่ยวกับน้ำในเชิงลึกทั้งในปัจจุบันและอนาคต โดยครอบคลุม 4 มิติ ได้แก่ ความพอเพียงของน้ำ (Quantity) คุณภาพน้ำ (Quality) การเปลี่ยนแปลงข้อบังคับ (Regulatory Change) และทัศนคติของ ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Perception Survey) รวมถึงผลกระทบจากภัยพิบัติ ทางธรรมชาติ ผลจากการประเมินนี้จะนำไปสู่แผนการบริหารจัดการน้ำอย่าง
มีประสิทธิภาพในการผลิต พร้อมการวางแผนดูแลและอนุรักษ์แหล่งน้ำทั้งใน
ด้านคุณภาพและปริมาณ

เสริมสุขให้ความสำคัญกับการคืนน้ำสะอาดสู่สิ่งแวดล้อม โดยได้ติดตั้งระบบ บำบัดน้ำเสียที่มีประสิทธิภาพสูงในทุกโรงงาน ซึ่งสามารถบำบัดน้ำทิ้งให้ได้คุณภาพตามเกณฑ์มาตรฐานของหน่วยงานราชการ และติดตั้งระบบ POMS (Pollution Online Monitoring System) เพื่อรายงานคุณภาพน้ำทิ้งตลอด 24 ชั่วโมงไปยังกรมโรงงานอุตสาหกรรม ทำให้มั่นใจได้ว่าน้ำทิ้งที่ปล่อยออกจากโรงงานผ่านการตรวจสอบและควบคุมคุณภาพอย่างเข้มงวด นอกจากนี้ เสริมสุขยังได้ดำเนิน "โครงการอุตสาหกรรมเติมน้ำใต้ดินระดับตื้น" โดยเป็นหนึ่งใน 45 โรงงานต้นแบบของประเทศไทยในการเติมน้ำใต้ดินระดับตื้น โดยใช้พื้นที่ว่างภายในโรงงานเพื่อรองรับน้ำฝนและเติมลงสู่ชั้นน้ำใต้ดินระดับตื้น (ความลึกไม่เกิน 15 เมตร) ตามรูปแบบที่เหมาะสมกับลักษณะกายภาพของพื้นที่

โรงงานสุราษฎร์ธานีร่วมกับกลุ่มวิสาหกิจชุมชนเกษตรกรท่าโรงช้าง (ปุ๋ยดีดินดี) นำกากตะกอนชีวภาพจากระบบบำบัดน้ำเสียของโรงงานไปศึกษาศักยภาพในการทำปุ๋ยสำหรับภาคเกษตรกรรม และได้นำผลที่ได้เข้าร่วมการแข่งขันในโครงการ “พลอยได้….พาสุข” ซึ่งจัดโดยกรมโรงงานอุตสาหกรรม เพื่อสนับสนุนให้ผู้ประกอบการรายย่อยและวิสาหกิจชุมชนสามารถนำกากของเสียหรือวัสดุพลอยได้จากภาคอุตสาหกรรมมาพัฒนาผลิตภัณฑ์ โดยใช้หลักการ "การพึ่งพาอาศัยกันระหว่างภาคอุตสาหกรรมและชุมชน" ผลจากการแข่งขันกลุ่มวิสาหกิจชุมชนเกษตรกรท่าโรงช้าง (ปุ๋ยดีดินดี) ได้รับรางวัลรองชนะเลิศระดับประเทศ

เสริมสุขได้ดำเนินการจัดการของเสียภายในโรงงานอย่างมีประสิทธิภาพ โดยยึดหลัก 3Rs (Reduce, Reuse, Recycle) ตั้งแต่ต้นทางจนถึงปลายทาง เพื่อใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุดและให้เหลือของเสียสู่กระบวนการฝังกลบน้อยที่สุด หนึ่งในแนวทางสำคัญ คือ การดำเนินโครงการ "Solids Waste to Energy" หรือ RDF (Refuse Derived Fuel) ซึ่งเป็นการแปรรูปของเสียที่ไม่สามารถรีไซเคิลได้ให้กลายเป็นเชื้อเพลิงทดแทน ผ่านกระบวนการคัดแยก ลดขนาด และลดความชื้น เพื่อให้ได้วัสดุที่มีค่าความร้อนและคุณลักษณะที่เหมาะสมสำหรับนำไปใช้เป็นเชื้อเพลิง โดยของเสีย RDF เหล่านี้จะถูกส่งเข้าสู่ระบบการเผาไหม้ในระบบปิดของโรงผลิตพลังงานจากของเสีย เพื่อสร้างพลังงานความร้อนและผลิตกระแสไฟฟ้า นับเป็นอีกหนึ่งแนวทางในการใช้พลังงานอย่างยั่งยืน ปัจจุบัน โครงการดังกล่าวได้เริ่มดำเนินการแล้วที่โรงงานปทุมธานี โรงงานชลบุรี และโรงงานนครสวรรค์ และมีแผนขยายผลไปยังโรงงานอื่น ๆ ทั่วประเทศอย่างต่อเนื่อง